ایمپلنت دندان چیست؟ ایمپلنت دندان (Dental implant) قطعه پروتزی است که به صورت ثابت توسط دندانپزشک درون استخوان فک پیچ می شود و روی آن را تاج دندان می پوشاند. ایمپلنت برای کسانی که به هر دلیل دندان خود را از دست داده اند بهترین جایگزین دندان از دست رفته است. به عبارت دیگر می توان گفت : ایمپلنت دندان به مجموعه قطعاتی در دندانپزشکی گفته می شود که به جای دندان از دست رفته فرد جایگزین می گردد. پایه ایمپلنت دندان (فیکسچر) بوسیله جراحی توسط دندانپزشک درون استخوان فرد کاشته می شود و پس از طی ۳ الی ۶ ماه تاج ایمپلنت توسط واسطه ای به نام اباتمنت به پایه متصل شده که در مجموع ظاهر و کاربردی کاملا شبیه به دندان طبیعی فرد دارد. به مجموع این فرآیند در دندانپزشکی کاشت دندان یا ایمپلنت گفته می شود
اجزای تشکیل دهنده ایمپلنت اجزای ایمپلنت دندان شامل موارد زیر است: فیکسچر فیکسچر قطعه‌ای از جنس تیتانیوم یا راکسالید ( تیتانیوم + زیرکونیوم ) است که دندانپزشک آن را در استخوان فک کار می‌گذارد. کاور اسکرول درپوش فیکسچر است که به منظور اینکه داخل سوراخ فیکسچر خالی بماند، صورت موقت روی فیکسچر قرار می‌گیرد. هیلینگ برای شکل دادن لثه به صورت موقت روی فیکسچر نصب می‌شود. ایمپرشن کپی وسیله ای که برای قالب گیری روکش به طور موقت روی فیکسچر نصب می‌شود. آنالوگ برای قالب گیری به همراه ایمپرشن کپی روی کست بسته می‌شود و به لابراتوار ارسال می‌شود. اباتمنت قطعه میانی (واسطه فیکسچر و تاج دندان یا روکش ایمپلنت) است که تاج‌ها و پل‌های ایمپلنت را محکم می‌کند و به صورت دائم روی فیکسچر بسته می شود. روکش ایمپلنت پس از ساخت توسط لابراتوار به صورت دائم به شما تحویل می شود. این روکش می تواند از جنس PFM، زیرکونیوم یا ایمکس به انتخاب شما باشد.
ایمپلنت تمام دندان‌ها هنگامی‌که هیچ دندانی در فک وجود نداشته باشد، استفاده از دندان مصنوعی می‌تواند تنها گزینه موجود باشد. با این حال، به دلیل تحلیل مداوم استخوان فک، دندان مصنوعی با گذشت زمان لق می‌شود. این بی‌ثباتی می‌تواند ناراحت‌کننده باشد. همچنین هنگام صحبت کردن یا جویدن غذا امکان بیرون پریدن و جدا شدن دندان مصنوعی وجود دارد. دندان مصنوعی سنتی با کمک لثه و ماهیچه‌های صورت، ثابت می‌ماند و در صورتی که لثه‌ها تحلیل روند، ناپایدار می‌شود. اما ایمپلنت دندان عملکرد منحصربفردی ارائه می‌دهد که مشابه دندان‌های طبیعی است. دندان‌های مصنوعی حمایت‌شده توسط ایمپلنت، می‌توانند توانایی جویدن و ثبات دندان‌ها را بهبود بخشند و زیبایی دلپذیری به چهره فرد ارائه دهند. روش‌های مختلفی برای اتصال دندان مصنوعی به ایمپلنت وجود دارد. یکی از گزینه‌ها از طریق لوکاتورهای کوچک یا اباتمنت‌های بزرگ‌تر است که در آن دندان مصنوعی با دقت بیشتری روی ایمپلنت‌ها می‌چسبد. میله‌های نگهدارنده و اتصالات تلسکوپی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند. نوع اتصال بر اساس پایه فک است و بیمار برای حالتی که تمام دندان‌های بالا یا پایین به طور کامل از بین رفته‌اند به دو ایمپلنت نیاز دارد. آن‌ها نسبت به دندان‌های مصنوعی سنتی سودمندتر هستند، زیرا پایداری بیشتری دارند و در عین این حال می‌توان آن‌ها را برای تمیز کردن جدا کرد و از دهان بیرون آورد.
